Laatste woord
Daar zitten we dan weer in het koude Nederland. Het was -3 graden op het moment dat we op Schiphol landden. Een groot verschil met wat we de laatste drie maanden gewend waren.
We kunnen terug kijken op een prachtige reis of anders gezegd; drie hele mooie maanden van ons leven. Totaal hebben we ruim 6100 km. gefietst, hebben we zes landen aangedaan en vele mooie dingen beleefd en gezien.
We zijn heel dankbaar dat we dit hebben kunnen en mogen doen. Vooral voor het feit dat we geen noemenswaardige problemen gehad hebben en gezond en wel weer zijn teruggekomen.
Het bijhouden van dit weblog was voor ons nieuw en een leuke bezigheid. Aanvankelijk was er de angst dat we meer met Nederland bezig zouden zijn dan met de dagelijkse werkelijkheid. Die omslag was echter snel gemaakt, we hadden er lol in en het nam niet veel tijd in beslag. Het was ook heel leuk om de vele reacties te lezen en de belangstelling te zien die er was voor onze verhalen en foto´s. Allen bedankt daar voor.
De weeskinderen waar we op 15-12-2010 een bezoek aan hebben gebracht in Cambodja hebben ons enorm geraakt. We gaan hier samen met onze vriend Rich die in Amerika al is begonnen met een inzamelactie, zeker iets voor doen. Voor een ieder die iets wil bijdragen om het leven voor deze arme kinderen iets te verlichten kunnen we melden dat de collectepot zeker nog bij je langs komt. Mail of neem op een andere manier contact met ons op indien dit niet het geval was en je toch graag iets wil bijdragen.
We gaan er persoonlijk zorg voor dragen dat iedere cent goed wordt besteed en rechtstreeks bij de kinderen terecht zal komen. Alvast hartelijk dank.
Martin en Jeanet
90 : De laatste dag
De ochtendmarkt is al in volle gang als we een stalletje uitpikken waar ze heerlijke noedels en allerlei garnalen en visgerechten klaarmaken. Op een plastic krukje eten we ons laatste ontbijt van deze reis in Azie.
Lopend naar het station en in de drukke ochtendspits met de trein terug naar Klang. Vanuit het station lopen we gelijk naar de plaatselijke fietsenmaker om dozen te scoren voor de terugreis. Het zijn veel te kleine dozen en we vragen er nog twee extra om ze te vermaken tot een grote. De fietsenmaker vroeg er nog (veel te veel) geld voor ook. Zwaar onderhandelen dus.
Met onze zware last zeulen we terug naar het hotel waar onze fietsen, bagage en de papieren in de kluis allemaal nog aanwezig waren. Aan de overzijde van de straat verkochten ze tape en plastic. De entreehal van het hotel werd onze werkplaats en de gezellige Indier kwam ons helpen met twee andere collega's. Goed bezig.
Nadat de fietsen in hun doos zaten, de taxi voor vanavond geregeld was en onze bagage in het plastic was getaped was het weer luchtijd. Eerst even een enorme tropische bui afschuilen.
De plaatselijke Chinees, waar we nu voor de derde keer zaten, herkende ons nog. Overbodig te melden dat we weer heerlijk zaten te smullen.
Nu is het aftellen, nog even ons weblog bijwerken en straks met de taxi naar KL airport waar we plaatselijke tijd 0.00 uur vannacht moeten opstijgen. We komen er weer aan mensen !
89 : Kuala Lumpur day 2
De dagen verleggen zich steeds meer naar de latere uurtjes. Ook vandaag slapen we voor ons doen uit tot een uur of 8.00. Deze dag gaat de wandeling eerst naar de grootste moskee van het land waar wekelijks 15.000 moslims zich naar Mekka richten. Jeanet gaat in een burka en we krijgen van een aardige dame een rondleiding en veel informatie over de Islam en de vele gebruiken in de moskee. Het was er nog lekker rustig.
Na de moskee die aan de rand van een groot park ligt wandelen we naar het Bird Park. Van dit park wordt gezegd dat het de grootste ter wereld is in haar soort. Onder een enorm groot net vliegen vele excoten vrij in het rond. Heel mooi allemaal.
De gang zetten we er goed in als we spontaan besluiten naar een wijk in het Noorden van de stad te lopen. Dwars door Little India passeren we tallose grote gebouwen, hotels en kantoorpanden. Een enorm contrast vormt de oude kampong waar oude houten huizen afsteken tegen de enorme wolkenkrabbers.De enorme Petronas towers die lange tijd het hoogste pand ter wereldis geweest, toorntindrukwekkend boven het geheel uit. We zagen hem vaak van uit de verte, des te dichter je er bij komt des te hoger wordt hij.
Waar eindigt zo'n vermoeiende dag? Uiteraard weer op onze favoriete plek; de Nigthmarket. We gaan dit zeker missen. Het drukke straatleven is toch wel een van de leukste kanten van Azie. 's Avonds zien we pas vanuit ons hotel dat we ook nog eens uitzicht hebben op de Petronas Towers.
88 : Kuala Lumpur day 1
De fietsen en bagage kunnen in een opslagplaats beneden bij de lobby. De hoofd bewaking is een goedlachse Indier waar we gelijk een goed contact mee hebben. Hij houdt een oogje in het zeil.
Het is 20 minuten lopen naar het plaatselijke metrostation waar we een enkele reis kopen naar het centrum van Kuala Lumpur (KL). De reis duurt een uur en we stappen midden in het drukke centrum uit. Ruim een week geleden hadden we van een serveerster in Georgetown een goede tip gehad voor een hotel midden in Chinatown KL. Het bleek een gouden tip! Een schoon, goedkoop en zeer centraal gelegen hotel. Vanaf het terras kijken webovenop de straat, waar je uren naar mensen kunt kijken. Inwoners van de stad en vele toeristen lopen onder ons langs.
Omdat we ook al een tijdje in het bezit zijn van een lonely planet reisgids hadden we ons tot in de puntjes voorbereid wat we allemaal wel en niet wilden zien. De eerste dag begon met een stadswandeling door Chinatown en Little India. Veel tempels, markten, oude koloniale huizen en vele gezellige buurten. Ook de oudste moskee van KL ontbrakniet.
Een van de hoogtepunten is de avondmarkt in Petaling Street waar ons hotel midden in is gestiueerd.. Drie keer per dag onderging de straat een ware metamorfose. s'Morgens ontbijtstalletjes en diverse shops, later horloges, brillen, t-shirts en andere waar. Op het eind van de middag werd alles volgezet met shops met T-shirts, tassen en natuurlijk nog meer horlogesen andere troep. De mooiste metamorfose is natuurlijk naar de avondmarkt waar de eetstalletjes hun waren showen en de binnenstad letterlijk borrelt en kookt.
De zijstraten zijn allemaal volgezet met fruit- en eetstalletjes waar je op een plastic stoeltje je gekozen maaltje oppeuzelt. We komen toevallig een duikleraar tegen die op dezelfde boot zat als Martin. We drinken samen een biertje en zijn loof na een dag lopen door de grote stad.
87 : 62e Fietsdag "De laatste fiets kilometers"
Kuala Selangkor - Klang (Kuala Lumpur) - 53 km.
Rustig aan, het is maar een klein stukje. De tocht gaat hoofdzakelijk over een oude spoorbaan die nu is geasfalteerd. Mooi rustig en landelijjk dus. Als toetje worden we nog aangevallen door twee valse honden. Dat was lang geleden en zeker voor het eerst in Maleisie. Met schreeuwen en schoppen schudden we ze af.
Bij een Car wash wassen we onze fietsen, althans het wordt voor ons gedaan en ze blinken weer als nieuw. Eerst met water, daarna met de snowwax ingespoten, geboend, afgespoten en door moeders nagewreven en gepoetst. Dit alles voor € 1,25 per fiets. Beter dan in de vrieskou thuis op straat te gaan klooien.
Om 12.00 uur zijn we op onze finale eindbestemming, Klang, de oude hoofdstad van Maleisie en zo'n 30 km. Westelijk van Kuala Lumpur. Na het inchecken betrekken we onze kamer op de 17e verdieping. De aardige Indier die ons hielp geeft ons een nog mooiere kamer en een aantal tips waar we kunnen eten. De Indische wijk natuurlijk, maar dat wisten we al.
Morgen pakken we de trein naar Kuala Lumpur om daar twee dagen te verblijven. De fietsen en tassen laten we hier achter. Donderdag pakken we de boel in voor deterugreis.
86 : 61e Fietsdag "Om het af te leren"
Pasir Salak - Kuala Selangkor - 145 km.
Wat wel voor elkaar was in het resort was het ontbijt. Een keurig buffet en waarschijnlijk omdat we drie keer hadden gevraagd of het wel echt om 7.00 uur open ging waren ze nog op tijd ook..
Prachtig door de koele ochtendmist over strakke rechte wegen langs kanalen en plantages. en later over een brede rivier met een pontje. Tussen de middag komen we in een leuke plaats met veel Chinesen en eethuisjes. We eten ons buik weer rond om de laatste 60 km. te volbrengen.
Deze laatste kilometers waren een dejavu met Cambodja en Laos. Veel rode stofwegen en onverharde paadjes. Zelfs een stuk pal aan de kust over een dijkje. Prachtig om te fietsen ! De grote zwarte slang die verschrikt terug kroop vlak voor onze wielen deed even schrikken. Ook horen en zien we vele varanen die de struiken inschieten als we langs komen.
Op het platteland staan veel betonnen gebouwen, zo'n drie verdiepingen hoog met vuistgrote gaten in de zijkanten. Op het dak staan luidsprekers die het geluid van zwaluwen afspelen om ze te lokken. De Chinesen zijn gek op de nestjes die ze maken. Ze worden opgegeten.Op de menukaart zie je ze echter nooit staan.
Onze eindbestemming is een hotel (resort) met bungalows waar allemaal apen lopen. Het is zwaar moslim hier dus in het dorp kopen we een blikje bier om stiekem in onze bungalow op te drinken. De apen zijn Silver Leaf apen, een zeldzaam soort.
We hebben ons opgegeven om s'avondsmet een busje naar de rivier gebracht te wordenen een boottocht te maken langs mangrovebossen waar heel veel vuurvliegen zitten. De bootjes zijn roeibootjes waar de bootsman achterop staat om de peddels te bedienen. We zitten met z'n tweeen in een boot en gaan zeker 30 minuten lang over de snel stromende rivier langs de mangrovebossen. Het is een wonderlijk gezicht. Duizenden vuurvliegen verlichten de bomen. Het is net kerstmis en je zou denken dat het nep was tot je er heel dicht bij komt. De vliegjes vliegen ook af en toe rond. Overdag laden ze zich op. Het naderende onweer maakte het compleet tot deze recht boven ons zat. Blij dat we weer aan de kant stonden.
Vandaag zijn we over de magische grens van 6.000 km. gegaan.
85 : 60e Fietsdag : "Langzaam afbouwen"
Palau Pangkor - Pasir Salak - 74 km.
Door het uur tijdsverschil is het hier om 7.00 uurnog pikkedonker. Een vroeg onrbijt en een warm afscheid van onze Indische gastheer en gastvrouw. De eerste pont van het eiland staat al te ronken en met het eerste ochtendgloren staan we alweer op de pedalen.
De eerste 43 kilometers zijn saai en gaan voornamelijk over drukke en brede wegen. De laatste 31 km. weer over rustige wegen langs rijstvelden en palmplantages. We zien enorm veel vogels die we niet eerder hadden gezien. Andere soorten bedoelen we dan natuurlijk. Sterns, kraanvogels, grote ijsvogels en vele niet te detimineren excoten.
Het resort waar we vandaag belandden is op het oog heel mooi. Prachtig gelegen op een rustige plek aan een brede rivier. Slechts een paar huizen, wat een dorpje moet zijn, er om heen. Naast het resort is een museum van een of andere historische plek.
Omdat we al vroeg arriveren nemen we het er nog even van. De duurdere VIP-rooms aan de rivier. Bij binnenkomst blijkt alles mis. De douche is koud doordat het stopcontact van de electrische geiser is doorgeslagen. De draden hangen er nog los bij, het stopcontact is nog aanwezig, zwart gesmolten in de hoek. Het volgende VIP vertrek krijgen we met flinke korting, ook hier is er van alles mis. De stoppen slaan al door als je het licht aan doet en er is niets aanwezig. Voor de 100 meter vanef de receptiekomt de electricien even langs op z'n brommer. Er loopt 20 man personeel, misschien hooguit 6 gasten en niemand doet er ook maar iets.
Het museum snappen we niets van. Het ontbreekt ons aan een Lonely Planet en ook de tekst in het museum maakt niet duidelijk welke Brit hier nu is vermoord. We lopen er een beetje doelloos door heen. De middag is relaxed en we lezen wat op ons balcon met mooi uitzicht over de rivier. Er zwemt een enorme grote varaan over, de ijsvogels duiken af en aan op vis en zelfs een visardend waagt een duik vlak voor ons balcon. Kraanvogels en natuurlijk neushoornvogels.
Het restaurant wat bij het (dure) resort hoort presteerde het om het slechtse eten op tafel te zetten wat we de afgelopen drie maanden hadden gehad. Het toilet was sinds de opening zo'n 10 jaar geleden niet schoon gemaakt.