Parit - Pulau Pangkor - 102 km.

Gisteravond hebben nog even illegaal een biertje zitten drinken achter ons resort. Er stonden wat paviljoentjes boven de rivier. Om ons heen staan enorme grote woudreuzengespaard zijn gebleven. Er kwamen groepen met neushoornvogels over vliegen. Prachtig om te zien.

De nachtrust werd verstoord door vlooien. We hebben er wel vaker last van gehad, deze waren wel heel vervelend. In het donker het resort uitgeslopen. Ze hadden de deur voor ons op een kier gezet. We eten op het dorpsplein vers gebakken roti en rijst in bananenbladeren. Maleisiers zijn hartelijke mensen. Ze spreken nagenoeg allemaal wel een woordje Engels, de een beter dan de ander. Een keurige man vroeg hoe wij zijn land vonden. Ja heel mooi. We zaten net aan de roti. Ik betaal jullie ontbijt zei hij. We vonden het veel te veel van het goede maar hij betaalde het geheel en wenste ons nog een prettig verblijf in 'zijn' land. De eigenaresse vertelde ons dat het de plaatselijke leraar was.

Met het ochtendgloren fietsen is het mooiste moment van de dag. Alles ontwaakt, de lucht is nog koel en dat allesin combinatie met een prachtig stuk van Maleisie kan de dag al bijna niet meer stuk. Denk je dan nog. De weg is smal, goed geasfalteerd en voert langs oude originele kampongs met prachtige houten huizen en mooie tuinen. Ook een aantal Brits koloniale huizen staan er nog tussen.

We hebben voor dit deel een omschreven route en vandaag bleek de toegevoegde waarde hier van. De meest kleine paadjes, tot zelfs fietspadbreedte, voerden ons door de enorme uitgestrekte palmplantages. Over terreinen van palmolieproducenten en door hele kleine dorpjes. Soms is de weg onverhard. Veel mooie vogels schieten voorbij of blijven vlak voor ons zitten tot je je fototoestel heft. Het barst hier ook weer van de apen.

De toegevoegde waarde is weer tot het nulpunt gedaald als de informatie niet klopt. Er was een ingang naar een palmplantage opgeheven. Helaas stopte er op dit punt een brommer met alweer een zeer aardige Maleisier. Hij tekende een kaartje voor ons hoe we er wel kwamen. 3 km naar het zuiden, 3 km naar het westen, de brug over en weer 3 km naar het Noorden. Het bleek totaal 12 km. te zijn over een hele slechte weg tot we weer naar het Noorden zouden kunnen. Dachten we. De portier liet ons er niet door. Geen argument hielp, namen noemen, documenten laten zien, hij was onvermurmbaar en we konden weer 12 km. terug over dat slechte keienpad.

We vonden de weg weer in een andere richting en waren vroeg in de middag aan de kust beland. We hebben weer een eilandje in het vizier, Pangkor, een klein tropisch eilandje. Met de boot over en we vinden al snel een heel leuk gemoedelijk guesthouse bij een Indische familie. In een grote tuin aan de kust staan vrijstaande bungalows. Ze gaat straks voor ons koken. Als het goed is komen er s'avonds apen, neushoornvogels en wilde varkens in de tuin. Het eiland is een grote jungle met rondom een kustweg met bebouwing.