Georgetown - Taiping - 115 km.

De wekker moet er aan te pas komen om ons vroeg uit bed te krijgen. Dat gold voor het hele hotel. Voor de grote voordeur lag een oude Chinees te pitten op een grote houten tafel. Onder zijn hoofd twee gouden gidsen. Hij schrok zich rot toen er twee grote gestalten naast hem stonden met de fiets in de hand.

Een vroeg geopend restaurantje wokt een heerlijk bord met gebakken noedels met garnalen. Een goed ontbijt is het halve werk. Met volle buik redden we net de pont naar het vaste land. Aan de overzijde van het water zien we een klein overslagstation van Shell. Het plaatsje heet Butterworth. Ze zitten er nog steeds Fred !

De eerste 30 kilometer zijn niet echt leuk. Grote drukke wegen tot zelfs 8-baans. Het is er druk. We rijden wel op brede zijstroken voor langzaam verkeer. Het is wel doorstampen en kilometervreten en we zitten weer vol goede energie. Het fietsen gaat lekker.

Het overgrote deel van de route vandaag ging gelukkig over wat minder drukkere wegen. We rijden veel langs palmolieplantages, langs palmbomen, palmen en plantages. Gelukkig zijn er grote oppervlaktes met oerwoud gekapt, we hebben veel beter zicht dan met die grote oerreuzen.Ze zijn nog steeds aan het kappen voor het bouwrijp maken voor nog meer plantages. De palmen zijn mooi om te zien, allemaal netjes op een rij en in een en dezelfde groene kleur. Ook dit is weer prettiger dan die ongestructureerde jungle met al die kleuren en schreeuwende beesten.

We zien enorm veel apen vandaag, helaas ook een aantal doodgereden aan de kant van de weg. Soms maakt de leider van de groep drejgbewegingen in onze richting. Kom maar op valse aap, we zijn nog steeds gewapend met stenen. Ook heel veel slangen, soms hele grote, die aangereden op de weg liggen.

Een tijdje volgen we een riviertje, slingerend door het landschap. Er loop een enorme kudde waterbuffels door een waadplaats. Het is vandaag niet erg heet door de lichte bewolking. Heerlijk fietsweer dus. Onze neuzen verbranden wel weer voor de zoveelste keer.

Taiping is een stad waar de meeste regen valt per jaar in Maleisie. Het ligt tegen een hoge bergketen aan. We merken er gelukkig niets van en zoeken langzaam toerend door de stad naar een plek om te overnachten. Twee prachtige koloniale panden waar ooit hotels waren gevestigd staan leeg en verpauperd te wachten op een nieuwe eigenaar. De ander is met vakantie. Hotel Panorama is een prima keus, midden in de stad, de fietsen veilig in de kelder vastgeketend aan een stoel.

Taiping is een aardig stadje gebouwd door de Engelsen. In het hotel hangen foto's van ruim 100 jaar geleden. De panden staan er nog steeds en de stad ademd een gemoedelijk sfeertje.We drinken bier bij een chinees die hier heel veel zitten en raken aan de praat met een van hen. Hij heeft een restaurant in Amsterdam gehad. Zijn Nederlands was nog heel aardig, Engels ging beter af. We komen heel veel aan de weet over het reilen en zeilen in Maleisie. Het meeste niet geschikt om op de log te zetten. Er moet nog wat te vertellen blijven ook natuurlijk.