Vandaag hadden we het plan om het eiland Penang waar Georgetown op ligt rond te gaan fietsen. Het is een rondje van zo'n 80 km. We steken ons in onze fietskleren en zoeken een restaurantje in de stad voor ons ochtendmaal. Het is Zondag en veel zaken zijn gesloten. Voor ons een nieuwe ervaring, normaal is alles zeven dagen per week de hele dag geopend.

Op de markt waar we gelijk een paar mooie plaatjes schieten gegeten en op de fiets de stad uit. Het is druk met verkeer. Eerst door de koloniale buurt met grote monumentale panden van de Britten, daarna door de buitenwijken die zijn bezaaid met grote kantoorpanden en hotels. Iets daar buiten ga je door de woonwijken met vele verschillende hindoetempels, moskeen, chinese tempels, boeddistische centra, baptistenkerkenen andere christelijke kerken. Een mooie smeltkroes alom.

Ons fietsplan valt al snel in het water als we langs een enorm grote Boeddhistische Chinees tempelcomplex fietsen. Het is de grootste van Maleisie en we vertoeven er ruim 2,5 uur. Alles is zo groot en mooi dat we de tijd uit het oog waren verloren. De tempels worden nog steeds verder uitgebouwd. De Chinesen zijn welvarend en gelovig en de Goden moeten aanbeden blijven worden om aan de behoeften van de mens te kunnen voldoen. Voor wat hoort wat toch ? Een enorm dak werd er geplaatst boven een groot bronsen beeld. Ook waren werklui bezig om miljoenen lichtjes aan te brengen, waarschijnlijk voor het Chinese Nieuwjaar begin Februari.

We fietsen terug Georgetown in en verkennen nu met de fiets de stad. Midden in de stad staat een oude Chinese tempel (een van de vele). Deze tempel is volop in gebruik en het ziet er zwart van de mensen en vooral van de rooklucht afkomstig van de vele wierookstokjes die er worden geofferd.Grote ketels staan te branden door de papiertjes die erdoor de waarzeggers werden ingegooid. Een indrukwekkend en interessant schouwspel.

Georgetown is een prachtige stad waar we nog wel wat langer hadden kunnen blijven. Onze plicht roept, morgen weer op de pedalen.