Pentai Cenang - Georgetown - 119 km.

Sinds we zuidelijk van Bangkok zitten verlegd het leven zich steeds meer naar de avond. De mensen staan later op en we hebben geregeld moeite om vroeg ergens te kunnen ontbijten. Vanmorgen zijn we nuchter op de fiets gestapt om op tijd bij de boot te zijn. We fietsen met de lichten aan, het is nog donker. Onderweg passeren we een kraampje waar ze roti aan het bakken zijn. We kopen wat om straks bij de boot op te eten.

Onze informatie over de vertrektijd klopt niet. De boot gaat een half uur eerder, we halen hem op het nippertje. Anders moesten we nog een uur wachten tot 9.30 uur. De boot is gesloten en de fietsen staan op het voordek. Natuurlijk zet je de airco op vriezen. Iedereen zit met z'n jas aan. Wij zitten te vernikkelen van de kou. Gelukkig is de roti nog warm. Heerlijk met sardines en hete saus.

Terug op het vaste land is het beduidend warmer dan op Langkawi. We zoeken onze route weer op en koetelen onder de hete zon door wat ze noemen 'de rijstkom van Maleisie'. Een vlak stuk land helemaal vol met rijstvelden.

We schrijven vaak over de leuke kanten van een fietsvakantie. Er zitten ook wel mindere kanten aan. Een daar van is reuk. Eerst even de positieve kant. De hele dag door komen er geuren in je neus. Mensen koken, bloemen, kruiden, schone was aan de lijn, fruitplantages, koriander, de zee, vee, etc etc. Vooral rijst ruik je enorm goed. Tijdens onze eerste aziefietsreis dachten we steeds dat mensen aan het koken waren. Je kent het wel, een dampend pannetje rijst op het vuur, deksel er af en zo'n lekkere volle zoete geur. Zo ruiken de rijstvelden dus ook.

De mindere kant van reuk zijn de vieze luchten. Zo laten ze overal kadavers liggen van aangereden beesten. Je ruikt dit al van verre. Ook vuilnis wat in de hitte ligt te rotten is niet echt plesant om in te ademen. De laatste weken reden we veel door plantages van rubber en palmolie. Na het oogsten (vraag niet hoe het exact werkt) van met name de latexrubber vervoeren ze als een soort bollen in open wagens. Soms pick-ups, soms vrachtwagens of brommers met zijspan. De lucht is ondragelijk en te vergelijken met een mix van rottend afval vermengd met vis, stront en kots. De wagens lekken vaak vocht dus even de adem inhouden is er niet bij.

Vandaag lekkere luchten, zowel in de neus als in de lucht. De spanning is een beetje van de reis af. We tellen langzaam een beetje af en dat moeten we niet doen. Nog bijna 2 weken te gaan en het is hier vreselijk mooi.

Onderweg worden we nog ergens met een klein pontjeeen rivier over gezet. Instappen op een mooie pier, aan de overzijde staan we op het strand.

Penang is een eiland waar we met een grote pont naar toe varen. We stappen uit in het centrum van Georgetown, een door de Engelsen gestichte stad om hun handel met China en India te kunnen beschermen. Indonesie met de Hollanders lag hier om de hoek. Het is een leuke stad met veel culturen. Chinese en Indiase wijken en veel shops en natuurlijk restaurants.

We zitten in een prachtig hotel waar we laatin de middag neerstrijken. Midden in de Chinese wijk en recht tegen over de Night market waar we onze buiken o.a. met sushi vullen.

Vannacht hoorden we een dikke tropische bui over gaan.