Ban Phe - Ban Bueng - 113 km.

Gisteren hebben we gevraagd of het mogelijk was om met een bootje over te steken naar de andere kant van Thailand. We gaan onder geen beding door Bangkok met zijn 10 miljoen inwoners fietsen. Wordt ook sterk door iedereen afgeraden. Martin had er wel 100 dollar voor over om een visserman zo gek te krijgen ons over te zetten. Dat bedrag moest minimaal keer tien. Dacht het even niet !.

We zijn dus weer op de fiets gestapt richting het noordwesten (Bangkok) waar we op zoek gaan naar een bus om onsdoor het drukkeBangkok te loodsen. De kilometers en omschrijvingen van vandaag kloppen weer aardig. Opnieuw een hele mooie route, zeer heuvelachtig langs enorme velden met ananassen. We nemen amper foto's omdat we niet weer zo laat aan willen komen als gisteren.

De honden blijven lastig. We worden een paar keer achterna gezeten en rijden zelfs een aantal kilometers met de stok op het stuur. Vaak met dreigendruipen ze al aardig af. Jeanet aarselt geen moment\ en heeft er al twee vol geraakt met een steen. Wewillen niet zelf gaan checken of er genoeg Rabies antiserum is in Bangkok.

Het laatste deel van de fietsdag was over vlak terrein met veel grote industrie, dus ook meer verkeer. Het is duidelijk dat we Bangkok naderen.

In het internet cafe is het altijd moeilijk je goed te concentreren. Internet gebruiken ze niet. Achter elke PC zit een koter een spelleteje te spelen, schreeuwend, telefonerend en natuurlijk blijft de harde muziek ook nog door denderen. De weblog is een opgave, ha ha.