Kratie - Kampong Cham - 120 km.

De fietsen mochten niet naar binnen in ons hotel, wel achter het hek en er was bewaking. We zijn er altijd fel op dat ze veilig moeten staan. De vakantie krijgt een onplezierige wending als er iets mee gebeurt. Bij het opbinden van de tassen bemerkt Martin dat de achterband een bobbel begint te krijgen. Wat moet je? Eerst maar evenontbijten, we zien bij toeval Rich nog even. Hij neemt de bus naar Siem Reap. We zien 'm wel weer.

Vandaag nemen we een alternatief stuk route langs de Mekong. Volgens onze gegevens geheel over onverharde wegendoor allerleidorpjes. Hetis alsof je op eieren fietst. De situatie is niet helemaal lekker. De eerste binnenband is nauwelijks te repareren door de scheuren langs de naad en de buitenband heeft scheurtjes waardoor deze bolt. De reservebinnenband die er nu in zit gaat al ieder jaar mee als reserveband. We zijn lekke banden niet meer gewend. Grote blunder in de voorbereiding, neem een nieuwe goede band mee. Zoals eerder vermeld is 28 inch hier niet te koop. In geheel Azie rijden ze op 26 inch bandjes.

Na een 20 kilometer over losse stenen en grind te hebben gereden stoppen we op het dijkje bij een fietsenmaker. Er zitten er hier veel, door de slechte conditie van de wegen is er vaak wat te repareren. Het is even belangrijk in te schatten met wie je te maken hebt. Deze zag er ervaren uit ensnapte gelijk door de gebaren wat er moest gebeuren. Met een stuk brommerbinnenband werd de buitenband opnieuw verstevigd. Toen de kapotte (maar zeer goede) binnenband. Ze doen dat hier heel apart door de band in te smeren met een goedje en in een pers met vuur te leggen. We hebben vier jaar geleden ook in Cambodja gefietst en er verbaasd naar staan kijken. Vulkaniseren heet dit ?

Martin bid een half uur tot alle goden die er zijn op een goede afloop. De band ligt in het fikkie en het halve dorp staat om ons heen. Cambodjanen zijn heel vriendelijk en beleefd. Ook het oor tot oor lachen is hun net als de Laotianen toevertrouwd. De band komt er heelhuids uit en komt door de test in een bakje water. Kosten : € 0,80. Dit is overigens gelijk aan het gemiddeldedagloon van een Cambodjaan. Voor de snelle lezers : DAGLOON.

Het zit weer een stuk prettiger zo. Met een goede reserve binnen- en buitenband in de tas trappelen we weer vrolijk verder. Het is een geweldig mooie tocht met toch hele grote stukken asfalt wat hier het afgelopen jaar is gelegd. Ook Cambodja staat zeker niet stil. Heel veel tempels en moskeeen zien we langs de weg. De laatste 20 km. tot het pontje over de rivier is alles moslim. We zien zelfsburka's.

Bij een van onze vele drinkstops, die we altijd bij de lokale bevolking doen (herkenbaar aan een koelbox met drankjes en gekoeld met blokken ijs) hebben we weer veel lol. Het zijn moslims wat een leuke afwisseling is. Oma heeft de meeste praatjes en zoals mannen met mannen praten zoekt ze Jeanet nu op. Het is jammer dat we niet met ze kunnen communiceren. Ze smeert Jeanet in metzonnebrand en er wordt enorm gelachen. Dit zijn de mooiste contacten met de mensen en beleef je het land zoals het is.

Met eenpontje steken we de grote Mekong over, hierna nog ruim 30 km naar het zuiden, opnieuw over een klein dijkje met wederzijds huisjes waarachter grote akkers lagen. Meestal zijn het allemaal hele kleine lapjes.

We nemen een goed hotel aan de Mekong, douchen 2 kg zand van ons af en genieten van het uitzicht vanaf het balkon. Nog wat wandelen in het donker door de stad, eten in een eigelijk te westers georienteerd restaurant en internetten.