Tad Lo - Pakxe - 90 km.

Gisteren na het internetten wilden we de fietsen nog even wassen in de rivier. Martin z'n achterband bleek leeg te staan. Klotekids was de eerste reactie, maar dat doen en/of durven ze hier echt niet. De plakker van de scheur eerder deze week was toch los gegaan. Het is een moeilijk te repareren lek, twee lange scheuren metde naad van de band er tussen. Het schemert en we besluiten de enige reserve binnenband erop te gooien. 28 Inch is hier niet te koop.

Het was gisteren een nationale feestdag en dat was vannacht te horen. De muziek was tot diep in de nacht te horen. We sliepen (als we dat deden althans) in een bamboehuisje midden in het dorpje. Je ziet hier niet goed het onderscheid tussen een guesthouse en de huisjes van de plaatselijke bevolking. In de vroege morgen schieten we er nog wat foto's van.

Als Nederland gespannen in bed ligt te luisterenhoe Pietover het dak sluipt en menigeen s'morgens zijn gesmolten letter uit de schoenstaat te schrapen of het verkregen zakje zout woedend door de kamer smijt is het meeste zweet hier al weer achter de rug. Om 10.00 uur s'morgens brand de zon al als een tierelier en de eerste velletjes als gevolg van de verbranding zijn zichtbaar.

De weg naar Pakxe is goed asfalt, begint met een lange klim van 10 km lengte, golft langs de berghellingen door wat dorpjes en eindigt met een lange afdaling in Pakxe. Onderweg heel veel plantages met bananen en koffie. De koffiebonen zien we vaak liggenin de zon te drogen langs de kant van de weg.

Op het begin van de lange afdaling schrikken we ons kapot van een grote slang, we schatten circa 2 mtr lang en Martin herkende direct een cobra. Hij is net aangereden en ligt kronkelend op de linker weghelft. We hebben een snelheid van ca. 35 km/uur en zijn blij dat dit niet een momentje eerder is gebeurd, namelijk op onze weghelft. Je zag duidelijk z'n bek met grote giftanden opengesperd. Een zwarte slang met brede (cobra)nek waar witte strepen op stonden afgetekend. Ongelovelijk, we reden door best druk bevolkt gebied. We piesen voortaan maar wat dichter tegen het asfalt aan.

Bij het inchecken in ons guesthouse zien we Sjaak, het mannelijk deel van het Nederlands fietsstel wat we eerder hebben ontmoet in Thakhek. Hij heeft bloed op z'n knie en arm. Ze hadden vandaag en gisteren een brommer gehuurd en zijn het Bolaven plateau overgereden wat we oorspronkelijk zouden doen. Hier zijn ze flink gevallen en hebben beide behoorlijke schaafwonden opgelopen. Het was een goede beslissing achteraf dit niet te fietsen. De weg was er wel heel erg slecht en het was er zeer dun bevolkt.

We drinken een biertje met ze op het koele terras van het guesthouse.