Pakxong - Napong - 110 km.

We hebben geen zin terug te fietsen naar het plaatsje voor ontbijt. We komen wel wat tegen dachten we. Vandaag volgen we de saaie hoofdroute over een brede geasfalteerde weg. Weinig eettentjes, de eerste de beste pakken we om onze magen wat te vullen. Het is er heel smerig, vol vliegen en viezigheid. 'Vegetariers ?' ' Ik heb wel wat'; Koude noedels en rauwe witte kool. Of we ook een tomaat wilden? Dezewerden met het (vlees)mes er bij op tafel gezet. Met het zuur in de keel aten we ons ontbijtje. Hopelijk geen verdere berichten over de gevolgen. Alles is net weer onder controle.

Fietsen kickt enorm. Als je moe en voldaanergens aankomt ben je al weer nieuwsgierig naar de route van de volgende dag. Zo is het ook onderweg. Wat is er achter die heuvel? Voorbij die bocht? Hoe ziet dat dorpje, stad, rivier er uit? Als er genoeg te zien is motiveert het enorm om door te trappelen. Je voelt vaak niet eens dat je fiets, het is net een electromotor. Vandaag is anders. Het is vaak een kaarsrechte weg, licht heuvelachtig met veelvuldig glasscherven op de rijstrook. Je bent niet nieuwsgierig naar de volgende bocht, het zichtblijft hetzelfde.

In de ochtend staan we ergens stil bij een brug. Er komen twee fietsers aan. De plaatselijke bevolking fietst hier niet (meer), terwijl het behoorlijk vlak is. Het zijn silverbelly's, twee jongemannen, een Fin en een Fransman. Ze hadden berggeklommen in Thailand en spontaan besloten om samen te gaan fietsen in Laos. De grens over, naar Vang Vieng enfietsen gekocht, tweedehands mountainbikes van chinese makelij. Iedere dag dikke problemen natuurlijk, bamboe bagagedragers en alles wat stuk kon gaan ging stuk. Veel lekke banden en de Fransman had nu een dikke bobbel op z'n voorband. Het is een leuk stel, ze zijn blij, reisen lowbudget en slapen ' s nachts in de rijstvelden. Geweldg ! We waarderen dit enorm. We komen ze nog een paar tegen onderweg en bieden iedere keer onze hulp aan. Ook een lunch slaan ze af. Ze moeten sowieso nieuwe banden kopen.

De laatste kilometers van de route zijn wat mooier, meer rijstvelden en veel jonge buffels. We maken vandaag weinig foto's. Het is erg warm vandaag. Vroeg in de middag vinden we een Guesthouse nabij de driesprong waar we een keuze in de route moeten maken. Rechtdoor 70 km. over de saaie weg naar Pakse of over het mooie Bolaven plateau verder Oostwaarts. We rijden terug naar het dorpje van ons guesthouse en onder het genot van een biertje vergaderen we de over mogelijke route. Wat te doen?Weer kwamen onze 'vrienden' langs. De band was vernieuwd en opnieuw accepteerden ze geen drank of voedsel. Ze gingen 20 km. door op zoek naar een plekje in de rijstvelden. Nogmaals, geweldig !

Het wordt donker en we praten wat met de goed engelssprekende gastvrouw. Een mooi en ontdeugend vrouwtje met heel veel verhalen. Werken in Thailand, westerse mannen etc. etc. Handig dat ze wat engels spreekt, we komen heel wat aan de weet. Vanavond is hier een groot feest, soort kermis, waar we voor worden uitgenodigd. Alleen al het tentje waar we nu zitten verwachten ze vandaag 100 kippen te verkopen. Er liggen er heel wat op de barbeque en achter onze tafel worden ze schoongemaakt en op stokjes geprikt.

Naar een toilet gaan is altijd een belevenis. Je gaat door het hele huis heen, door woon- en slaapvertrekken om achter op de binnenplaats in een poepschuurtje te belanden. Honden, katten, varkens, (nu even geen kippen), kinderen, karaoke, televisie, opslag, slapende oma,het leeftallemaal enorm.

In het pikkedonker verschijnt er weer een fietser, helm op en met volle bepakking. We passen ons aan en schreeuwen luidkeels Sabaidee. Het is Rich, een Amerikaan die alleen door Vietnam, Laos en Cambodja fietst. We kletsen heel wat af over politiek, de Vietnamoorlog, (hij is veteraan), van alles en nog wat, maar vooral over de schoonheid van Laos en haar bevolking. Het is geweldig fietsen hier. Hij spreekt zelfs Duits en een beetje Nederlands.We eten samen gefrituurde visjes en kleefrijst. 'Great to meet You Rich, hope you can understand some Dutch, we'll mail and see you maybe in Siem Reap, we'll mail'.

Het feest slaan we over, het is al 19.30 uur. Bedtijd.