Weer even een stukje tussendoor over onze ervaringen met de Vietnamese bevolking. We zijn nogmaals geen antropologen en vinden generaliseren van bevolkingsgroepen een kwalijke zaak. Dit zijn gewoon onze ervaringen en gevoelens die we hebben ondervonden in Vietnam.

Gelijk de grens over met China was alles anders. Ook de etnische kenmerken. In het algemeen hebben Vietnamesen wat hogere jukbeenderen en hebben eendonkerdere huidskleur ten opzichte van de Chinesen. Wat gelijk opviel was dat ze ook veel brutaler zijn richting westerlingen. Ze wijzen en schreeuwen naar je. In de reisgidsen lasen we dat je op een aantal plaatsen zeer agressief benaderd kan worden door verkoopsters die handwerk aan je willen slijten. Ze zitten vaak ook vol met nare streken. Stoppen met de taxibus om extra geld te vragen waarna ze weer doorrijden. Dat soort flauwe grappen.

We hebben veel door streken gefietst waar maar weinig buitenlanders komen. Boeren en landwerkers zijn altijd erg aardig. Simpele, eenvoudige mensen die je vriendelijk gedag zeggen.

In grotere plaatsen namen veel mannen, met name jonge mannen,een veel aggresievere houding aan. Dreigend kijken, heel hard hee of hallo roepen en als je niet reageerde werd dit nog eens drie keer herhaald. Het zal waarschijnlijk wel met hun recente verleden te maken hebben. Als je thuis en op school niets anders te horen krijgt dan over de heldendaden van je vader en opa hoe ze tot twee keer aan toe binnen 20 jaar de blanke vijand het land hebben uitgejaagd. Zouden ze zich willen meten met je? We weten het niet, we ervoeren het als niet erg gastvrij en excuses voor het woord ook als achterlijk gedrag. Je voelde je vaakhelemaal naakt als je door een stadje liep. Heel vaak werden we ook uitgelachen.

Vier jaar geleden hebben we in het Zuiden van Vietnam gefietst. Daar hebben we dit geheel niet zo ervaren. Het verleden van het Zuiden is ook niet gelijk met het Noorden.

Nogmaals, we willen niet generaliseren en hebben heel veel leuke ervaringen gehad met de mensen onderweg. Het is een zeer gastvrij land wat misschien op een aantal plekken nog moet wennen aan het toenemende toerisme.

Andere opvallende kenmerken zijn dat het zeer harde werkers zijn. Pesige gespierde mensen. Vrouwen lopen vaak met een enorme last op hun schouders de hele dag te leuren. Fruit, groente etc. In een van de hotels in het noordwesten van het land sprak een van de bedienden een beetje Engels. ' Holland ? van Basten, Robben ' Ja tuurlijk en dan straks Gullit en Cruijjf en we zijn weer uitgeluld. Niets van dit alles, hij lepelde het hele Nederlandse elftal op en wist bij welke europese clubs de willekeurige spelers voetbalden. Wisten wij niet eens. ' Vietnam not good in football ' ' No, where are you good in ?' ' Fighting'. Natuurlijk, stom, hoe kan het ook anders? Als Nixon begin jaren 60 hier een weekje had gefietst had ie het wel geweten. Het had heel wat leed bespaard.