We zijn iedere dag ver voor de eerste haan wakker maar toch voor de zekerheid de wekker maar even gezet. Stel je voor dat ze op tijd zijn. Het hotel bied geen ontbijt dus even op straat wat scoren. In spanning zaten we op de stoep van ons hotelletje te wachten of er sowieso nog wat aankomt. Gelukkig, eengrote taxi met twee toeristen die we gisteren ookal hadden ontmoet. Een Duitser uit Leipzig met een Poolse uit Warschau. Ze wonen samen in Warschau. Toch even nuttige informatie.

Het is nog geenminuut rijden met de taxi. Dat hadden we wel kunnen lopen. Zal allemaal wel in de prijs zitten. De boot ligt aan de kade en onze inschatting is dat dit wel een heel kleine boot is. We zijn met een 20-tal toeristen, frans, duits, zwitsers en vietnamezen. Ze denken allemaal dat deze boot niet groot is. Je kan boeken voor 2, 4 of 6-uurs vaarten. Twee vragen :yes dit is een grote boot en yes we gaan 6 uur vragen. Gelukkig, we zijn niet bedonderd!

Het is warm en al gauw zit iedereen op het bovendek. Langzaam komen de vreemde pieken van Halong Bay al in zicht. Het is een vreemd gezicht. Op open zee verreist een puntig kartsgebergte (niet te verwarren met karsgebergte want dat slaat nergens op) van honderden piekige kalkzandsteenformaties. In de mist is het een heel mysterieus gezicht. Het gebied is circa 1500 km2 en staat op de werelderfgoedlijst.

We stoppen bij een van de eilanden samen met tientallen andere boten. Waar komen die in hemelsnaam allemaal vandaan? De steiger op, trap naar boven en we verdwijnen een berg in om door een doolhof van grotten te lopen. Enorme zalen en heel goed verlicht. Zelden zoiets moois gezien.

Hierna begint het toeristische circus, we varen een paar baaien verder langs de hoge rotsen om te stoppen bij een vissersdorp. Allerlei rommel wordt je te koop aangeboden. Niet heel erg vervelend natuurlijk maar de tijd tikt lekker door. Even verder stoppen we bij een drijvend vlot waar je met kano of roeiboot naar een grotje kan roeien. Of iemand wil ? Unaniem stemt de gehele boot nee. Niet omdat je er extra voor moet betalen maar de tijd tikt door, we willen meer van de baai zien. Een van de kanomannen komt aan boord en vraagt netjes wie er mee wil. Als je niet gaat dan vaar je straks weer terug naar de thuishaven. Onder de fransen breekt er spontaan een revolutie uit. 'Ik wil nu mijn geld terug' ' Juliie Vietnamesen zijn allemaal hetzelfde, alles is inclusief tot je ergens bent' Duidelijk backpackers met low-budget die op meer plaatsen zijn beduveld. Gelukkig varen we verder naar het centrum van de baai.

Het is sprookjesachtig en je moet het beleven ! De foto's zullen niet zo spreken door het heiige weer, de beleving was er niet minder om. En bovendien.... het is droog en zonnig !

10.40 uur, Lunch ! Een aantal mensen die hier (flink) extra voor hebben betaald worden verzocht naar het benedendek te gaan. Jeanet staat al glunderend bij onze tafel. Moet je kijken zegt ze en neemt er maar een foto van. Blijktdat onze tafelvoor 6 personen gedekt te zijn. Normaal stoppen we dit in ons holle kies (na een dag fietsen dan). We houden de stemming er goed in en kunnen er om lachen. Een van de francaises niet. Ze is ziedend als ze te horen krijgt dat er maar een klein visje is voor 6 personen. Ze staat stampend bij de kapitein en zoekt later afkoeling op het bovendek. Haar vriendin kon er wel om lachen. Al met al hadden wegenoeg gegeten.

De volgende stop was op eeneilandje met een zandstrand. We krijgen weer een ticket in ons handen en moeten binnen 40 minuten terug zijn. Martin trekt voor de zekerheid zijn jas aan. Het kan wel eens koud zijn in die grot. Bleek geen grot maar een beklimming van 420 treden recht de helling van de berg op. Wel een mooi uitzicht. Terug beneden werd Jeanet gegrepen door een stevig chinese vrouw. Wat moet je van me ? Bleek dat ze op de film wilde met haar. Heel gek moment maar wie weet hoe beroemd ze straks is in China?

Al met al was het een zeer geslaagde dag en zeker de moeite van het omfietsen waard.