Hanoi - Sao Do - 90 km.

Toch besloten te gaan. De verleidingen van de stad zijn veel te groot, bovendien hadden we de stad weer gezien. Door de zeer drukke stad banen we ons een weg richting de bekendste brug van Vietnam; een ruim 110 jaar oude spoorbrug over de Rode Rivier. De Amerikanen hebben 'm geprobeerd te vernielen met diverse bombardementen. Hij is nog steeds in originele staat.

Er gaat alleen klein verkeer en treinen overheen. Gelukkig gaan wij de stad uit, ipv in. Aan de andere kant is het vele malen drukker met brommers en fietsers. Door kleine steegjes en over het onbewaakte spoor verlaten weHanoi, en gaan we het platteland op.

Dit bood even een zeer hallucigeen landschap. Een droom? We fietsten op een puur slingerende hollandse dijk met hollandse koeien. Even knijpen, goed kijken en de bananen-bomen en even verderop mensen met rieten hoedjes brachten ons weer in Azie. We hebben veel rust in het hoofd en bezoeken tempels en mooie plaatsjes onderweg. De eerste Boedhistische tempel van Vietnam bezocht. Helaas was het geen theetijd om met de monniken even een kopje te kunnen gaan drinken.

Het is warm, grijs bewolkt maar een hele mooie landelijke route. We zien weer heel veel. Kleine industrie, akkertjes met mais in diverse stadia, grote moderne industrie, beeldhouwerijen, vrouwen die in de sloot staan om beestjes te vangen en heel veel eenden.

Onze lunchstop was in een klein dorpje. Een restaurantje aan de straat. Heerlijk te zien hoe simplistisch alles gaat. Met de hygiene moet je een beetje geluk hebben.

Het plaatsje waar we belanden heeft niet veel te bieden. Zelfs geen internet. We eten in een wegrestaurant op de drukke weg tussen Hanoi en Halong Bay. Het is een busstopplaats. Veel te duur achteraf. Achter het restaurant zijn allerlei toeristenwinkels (souvenirs) en fastfood restaurants. Japanners staan zich te verdringen bij de kassa. 'Die wellt will betrogen sein'.

We hebben de eerste 1000 km er op zitten.