Co Tiet- Hanoi - 77 km.

We zijn alle dagen heel vroeg op. De zon komt hier rond 6.00 uur s'morgens op en gaat s'avonds ook weer tegen 18.30 uur onder.Dit gebeurt overigens in een split second. Alsof jehet lichtuit doet.

In het plaatsje waar we sliepen was een of ander feest aan de gang. s'Avonds heeft het gedonderd. Het zijn niet van die drankfeesten zoals bij ons, als de muziek stopt is het in een klap helemaal stil. Vietnamesen zijn zeer gedisciplineerd. Het hello geschreeuw is hier op zijn hoogtepunt. Ongelovelijk op nog geen 80 km. van de hoofdstad.Toen we een rondje liepenover het kermisterrein werden ze helemaal histerisch. Alle ogen waren op ons gericht. Je voelt je soms net een buitenaards wezen. Hierover later meer.

We fietsen het eerste stuk langs een dijk. Het is druk en voor het eerst een beetje drukkend weer. Het wegdek is heel goed en vlak. Eten doen we schuilend achter een electriciteitshuisje. Ze hebben hier overal stokbroodjes (vers gebakken buiten op straat) en de lachende koe kaasjes. Goede stevige kost dus.

Verder is de route niet om over naar huis te schrijven. Het wordt steeds drukker en drukker. Vlak voor Hanoi komen we door een plaatsje met hondenslagers. Het is een bizar gezicht. De hondjes liggen geroosterd op een tafel. Van sommigen zijn de stukken er al vanaf gesneden. Of we ook een stukje willen ? Nee bedankt, we eten alleen groente.

Hond eten ze hier bij voorkeur bij een of andere maanstand. Vooral door mannen. Ze zeggen dat je er sterker van wordt. We beginnen er dan zeker niet aan. Nog sterker? Straks trappen we onze fietsen nog doormidden.

Een paar meter achter de tafel staan kooien met hondjes die een beetje zielig zitten te kijken. Rustig wachten tot ze ook aan de beurt zijn. Er stond ook een mandje met een kat.

Als je een grote stad inkomt wordt het verkeer langzaam drukker. Dit gaat vaak heel geleidelijk. Op gegeven moment kan het niet meer drukker. Hier wel. We hebben nog nooit zo'n gekkenhuis meegemaakt. We waren gewaarschuwd engeestelijk voorbereid. Je moet geen haast hebben. Tussen een paar miljoen brommers, bussen en auto's die allemaal op hun beurt toeteren wurmen we ons door de massa. Gelukkig zonder enige schade bereiken we het centrum waar we ons inkwartieren in het ' Army Hotel'. Dit hotel is eigendom van het Vietnamese leger en wordt ook door hun gebruikt. Een stuk duurder dan de reisgids van vier jaar geleden beschreef maar we hebben geen zin om verder te zoeken in die heksenketel.

Wij zijn beide liefhebbers van steden. Er is altijd veel te zien en te doen. Hanoi stond al een aantal jaren op onze verlanglijst. Eindelijk is het dan zo ver. Na een heerlijke douche lopen we door het centrum. De Trotter omschrijft destad als een met menselijke maat. En dat is ook zo. Een aantal mooie meren met parken en veel straatjes met winkeltjes, eetstalletjes, cafes etc.

Een van de attracties is een buurt waar er in iedere straat een ander ambacht wordt beoefend. Allemaal hele kleine straatjes, loeidruk met mensen en brommertjes. Dit allesin het decor van de frans koloniale stijl. Je waant je soms in zuid frankrijk (alleen de gebouwen dan).. In de ene straat zitten ze allemaal te lassen. Vogelkooien, kapstokken etc. Een straatje verder verkopen ze alleen zijde, volgende specerijen, horloges, garen, band, karton, weegschalen, muziekinstrumenten, grafzuilen etc etc. dit gaat zo maar door. Heerlijk om doorheen te slenteren.

Er zijn hier heel veel silverbelly's. Toch is alles nog authentiek. De waren die worden verkocht zijn geheel bedoeld voor de lokale bevolking. Geen toeristenrommel dus.

Ze hebben hier ook lekker bier van de tap. In deze hoek van Azie is ' Tiger beer' een van de bekendste en beste merken. Op sommige plekken van de tap dus. China had alleen lokaal bier van 3,5%. Soms net limonade.

's Avonds is het heel leuk in de verlichte straatjes. Er zijn veel eettentjes. Kies er nooit een waar het barst van de toeristen maar juist de tentjes waarlokaal publiekop af komt. We vonden een leuke tent. Ze hadden veel seefood van de kaart die we niet zo goed begrepen. We vroegen buiten de kaart om of ze 'hotpot' hadden. Een soort fondue met groentes en vis en schaaldieren. Die hadden ze. We maakten een prijs af en zaten weer lekker te smikkelen. Het toilet was achter in de zaak. Als je er naar toe liep passeerde je een binnenplaatsje met aquaria's vol vissen en andere zeewezens. Hele groetpalingen, krabben, mosselen etc. In de keuken siste en brandden de fornuizen. Ook de barbeque werd gebruikt.

Voor het restaurant hadden ze een groot bord hangen met foto's van wat ze allemaal serveerden. Een foto viel al een beetje op van twee waterhoentjes die aan het vechten zijn. Dat doen ze met hun poten vooruit en schoppen ze elkaar. Er zitten er twee achter bij ons in de sloot. (zitten ze nog op 't vlotje buuf?) Meerkoeten (die zwarte) doen dat vechten ook zo.

Op gegeven moment staat de serveerster bij het tafeltje naast ons met zo'n waterhoen in d'r handen. Levend en wel. Ze streelt 'm als een duifje. Ja die is wel lekker. en daar ging het waterhoentje om even later gebakken en wel op een bordje terug te komen.

Nog allemaal heel erg bedankt voor alle leuke reacties ! Heel leuk om te lezen. We moeten er iedere keer enorm om lachen. Voor ons dus nog een extra stimulans om onze weblog goed bij te blijven houden.